مرور سیستماتیک روش های مختلف کوچک سازی بیمارستان و پیامدهای آن در جهان و ارایه ی روش مناسب برای ایران

زمینه و هدف: بیمارستان ها مهم ترین سازمان بهداشتی و درمانی و مصرف-کننده ی بخش اعظم بودجه ی نظام سلامت هستند. راهکارهایی همچون کوچک سازی از جمله استراتژیهای بکار رفته در ارائه ی خدمات مطلوب در بیمارستان به شمار می روند. پژوهش حاضر با هدف جستجوی سیستماتیک روش های مختلف کوچک سازی بیمارستان و پیامدهای آن به منظور انتخاب روش مناسب برای کشور انجام شده است. مواد و روشها: در این پژوهش، جستجوی سیستماتیک در database های medlib , sid ,pub med, science direct و ابر جستجوگر google scholar با استفاده از کلیدواژه های downsizing, hospital downsizing, hospital rightsizing, hospital restructuring, staff downsizing, hospital merger, hospital reorganization و معادل های فارسی صورت پذیرفت. 379 مقاله ی بدست آمده بصورت مرحله به مرحله مطالعه و پالایش شده و در نهایت 25 مقاله مرتبط با اهداف مطالعه انتخاب و ارائه گردید. نتایج: روشهای کوچک سازی شناسایی شده شامل کاهش تعداد کارکنان و کاهش تعداد تخت، برون سپاری ، ادغام واحدهای بیمارستانی و روش ترکیبی (ترکیبی از روشهای پیشین) بود. مهمترین پیامدهای استفاده از این روش ها مربوط به هزینه، درآمد، ویزیت ها و جراحی های سرپایی، مدت اقامت و میزان پذیرش در بیمارستان ها، نرخ مرگ و میر، رضایت ذی نفعان، بارکاری ، سلامت روانی و میزان غیبت کارکنان بود. نتیجه گیری: از نتایج مطالعات چنین بر می آید که روش های مختلف کوچک-سازی در راستای ارائه ی خدمت مطلوب و کاهش هزینه ها در بیمارستان مورد استفاده قرار می گیرد. از میان روش های مختلف، ادغام و برون سپاری با توجه به شرایط فعلی کشور ما برای استفاده در بخش بیمارستانی پیشنهاد می شود.